- scitum
- scītum, i, n. [scisco]
[st1]1 [-] décret, ordonnance.
- plebis scitum ou plebi scitum ou scitum plebis : décret du peuple, décret de la plèbe, plébiscite.
- plebis scitum Cic. Rep. 1, 63; plebei scitum Cic. Dom. 44; scitum plebis, Liv. 22, 26, 4, etc. : décret du peuple.
- populi scitum Cic. Opt. 19; Rep. 1, 43 au lieu de plebis - quand il s'agit de pays étrangers].
- scita = plebis scita, Cic. Balb. 42.
- scitum facere, ut... Cic. Opt. 19 : proposer un décret comportant que...
[st1]2 [-] maxime, principe d'un philosophe.
- Sen. Ep. 95, 9, etc.
* * *scītum, i, n. [scisco] [st1]1 [-] décret, ordonnance. - plebis scitum ou plebi scitum ou scitum plebis : décret du peuple, décret de la plèbe, plébiscite. - plebis scitum Cic. Rep. 1, 63; plebei scitum Cic. Dom. 44; scitum plebis, Liv. 22, 26, 4, etc. : décret du peuple. - populi scitum Cic. Opt. 19; Rep. 1, 43 au lieu de plebis - quand il s'agit de pays étrangers]. - scita = plebis scita, Cic. Balb. 42. - scitum facere, ut... Cic. Opt. 19 : proposer un décret comportant que... [st1]2 [-] maxime, principe d'un philosophe. - Sen. Ep. 95, 9, etc.* * *Scitum, sciti. Liu. Ordonnance, Decret, Edict.
Dictionarium latinogallicum. 1552.